Rozdział 4.

Od razu po treningu, szybko się ogarnąłem i jako pierwszy opuściłem stadion. Postanowiłem od razu pojechać do Emmy, po drodze zahaczyłem o kwiaciarnie i kupiłem bukiet jej ulubionych czerwonych róż. Nie pewnie zapukałem do drzwi, które zaraz otworzyła uśmiechnięta Emma.

-Cześć, wchodź - otworzyła szerzej drzwi 

-To dla Ciebie - wręczyłam jej kwiaty

-Róże, moje ulubione - uśmiechnęła się - skąd wiedziałeś ? 

-Pamiętałem 

-Słucham ? 

-Em proszę Cię, dobrze wiesz, że Cię pamiętam 

-Dziękuje, są piękne - cmoknęła mnie w policzek 

-Dla takiej nagrody warto 

-Chodź do ogrodu, bo nie mam jeszcze mebli 

-To może ja zacznę malować, a Ty idź do ogrodu 

-No co Ty, zrobimy to razem, mam nadzieje chłopaki nam pomogą

-Boisz się zostać ze mną sam na sam ? 

-Nie, ale trochę jest dużo do malowania

-Emma moglibyśmy pogadać ? 

-Przecież gadamy - zaśmiała się 

-Tak szczerze, a nie o duperelach 

-Na pewno nie teraz

-Ok - wyszliśmy do ogródka i usiedliśmy na tarasie

-Nie chciałam, żeby tak wyszło 

-Ale jak ? 

-Nie miałam tu przyjeżdżać

-Dlaczego ? 

-Wszystko się spieprzyło - popłakała się, a ja ją przytuliłem 

-Ciii, nie płacz, wszystko się ułoży 

-Nic się nie ułoży wszystko jest do dupy - przez przypadek uderzyła mnie w nos - boże przepraszam, nic Ci nie jest ? 

-Nie - zaśmiałem się - wszystko jest ok 

-Nie chciałam - spuściła głowę 

-Spójrz na mnie - podniosłem jej podbródek - na prawdę nic mi nie jest. 

-Przepraszam - uśmiechnęła się i już miałem ją pocałować ale zadzwonił dzwonek do drzwi - pójdę otworzyć 

-Poczekam tu - dziewczyna weszła do domu, a za chwile wróciła z moimi kumplami

-To co malujemy ? - spytał Mario

-To my z Emmą sypialnie - powiedziałem 

-Marco może zacznij od przedpokoju, a nie od razu sypialnia 

-W sypialni śpi Sophie, Wy malujcie dół, w każdym pomieszczeniu macie odpowiednie farby, a ja pomaluje klatkę schodową 

-Skoro Ty tak mówisz

~Three Days Later~

* Emma * 

Dzięki ogromnej pomocy chłopaków mój dom jest już pomalowany i urządzony, do pracy miałam dzisiaj na 10, więc rano zawiozłam Sophie do opiekunki, wróciłam, przebrałam się w odpowiednie ciuchy, zjadłam jakieś śniadanie i pojechałam na stadion. Byłam co prawda trochę za wcześnie, ale mi to nie przeszkadzało, weszłam do gabinetu i zabrałam się za wypełnianie różnych papierów. Koniec maja, więc koniec sezonu, a pracy cały czas tyle samo, kończyłam już wykonywaną czynność i ktoś zapukał do drzwi.

-Proszę 

-Hej, trener prosi, żebyś przyszła pod koniec treningu 

-Dobrze Mario, będę 

-To ja lecę 

-Ok - on zamknął za sobą drzwi, a ja wróciłam do swojej pracy. Kiedy skończyłam to zrobiłam porządek w segregatorach i poszłam na murawę.

-Dzień dobry - uśmiechnęłam się

-Dobrze, że już jesteś - powiedział trener 

-O co chodzi ? 

-Planowałaś już co będziesz robiła w wolnym czasie ? 

-Chciałam jechać na wakacje z Sophie 

-To bardzo dobrze się składa, bo zarząd wysyła całą drużynę na wakacje i możesz jechać z nami

-Nie o takich wakacjach myślałam 

-To gdzie chciałaś jechać ? 

-Miałyśmy jechać do Nowego Jorku

-Ciekawie czyli nie chciałabyś jechać z nami do Włoch ?

-Nie chyba nie - zaśmiałam się 

-A co Ty zamierzasz robić sama z dzieckiem w Nowym Jorku ? - oburzył się Piszczek

-A kto powiedziała, że jadę sama ? 

-Masz chłopaka ?! Od kiedy ? Jak ma na imię ? - Mario mnie wypytywał 

-Miałam jechać z moją przyjaciółką 

-Jedź z nami do Włoch będzie fajnie 

-No nie wiem 

-Czyli Emma jedzie z nami 

-Czy ja w ogóle mam coś do powiedzenia ? 

-Nie - Mario się wyszczerzył

-Dobra, pojadę z Wami

-Jesteś najlepsza - przytulił mnie Lewy 

-Wiem - zaczęłam się śmiać 

-To skoro ustaliliśmy to koniec treningu - zarządził trener 

-To ja idę do swojego gabinetu

-Poczekaj, o której będziesz w domu ? - zapytał Marco 

-Nie wiem, gdzieś tak za 2 godzinki, bo jadę po małą, a potem na zakupy, a czemu pytasz ? 

-Tak jakoś, to pa 

-Pa - poszłam do swojego gabinetu, spojrzałam jeszcze czy aby na pewno wszystko zrobiłam, zabrałam swoje rzeczy i wyszłam. Godziny szczytu, po prostu świetnie, po pół godzinnej jeździe odebrałam swoją córkę, a potem pojechałam do najbliższego marketu. Robienie zakupów z dzieckiem nie należy do zadań najłatwiejszych, ale jakoś dałam radę. Włożyłam wszystkie potrzebne rzeczy do koszyka, a potem skierowałam się do kasy, postałam chwile w kolejce, a kiedy nadeszła moja kolej wypakowałam wszystko, a za chwile zapłaciłam. W domu Sophie bawiła się w swoim pokoju, a ja rozpakowałam zakupy i zrobiłam coś do jedzenia dla małej.

-Mamo ktos puka do dzwi 

-Otwarte - krzyknęłam cały czas karmiąc dziewczynkę 

-Cześć, nie przeszkadzam ? 

-Marco ? Co Ty tu robisz ? 

-Nie miałem nic do roboty, więc jestem 

-Cesc wujek 

-Cześć bąblu - uśmiechnął się - mam coś dla Ciebie 

-A cio ? 

-Pszczółkę Emme - wyciągnął za pleców klubową maskotkę

-To tak jak Mama

-Masz racje - zaśmialiśmy się

-Mamusiu, a wujek z nami zostanie ? 

-Nie wiem, musisz się zapytać 

-Wujek zostaniesz u nas ? - spojrzała na niego - plose 

-No skoro tak prosisz to zostanę 

-A pobawimy sie ? 

-To Wy się pobawicie, a ja pójdę się tylko przebrać 

-Dobzie mamo 

-Zaraz wracam - szepnęłam do chłopaka i pobiegłam na górę. Spięłam włosy w niedbałego koczka, założyłam luźniejsze ciuchy, zmyłam makijaż i zeszłam. W salonie Marco czytał Sophie książeczkę, usiadłam obok nich na kanapie i się im przyglądałam. Zawsze wiedziałam, że są podobni, ale teraz jak tak siedzą razem, to jest jeszcze bardziej widoczne. Wzięłam aparat i zaczęłam im robić zdjęcia, dwie najważniejsze osoby w moim życiu, które tak strasznie kocham.

-Mamo ja chce bajkę

-A którą ?

-Kapciuszka

-Sophie oglądamy to codziennie 

-Włącz jej - szepnął i objął mnie blondyn 

-Ok - włączyłam jej Kopciuszka, dziewczynka usiadła na kolanach w swojego ojca, a ja oparłam głowę o jego ramię. Mniej więcej w połowie filmu nasza córka stwierdziła, że jednak jest zmęczona i już nie będzie oglądała, więc poszłam z nią na górę, przebrałam ją i położyłam spać. Jak zeszłam na dół to chłopak robił dla nas kolacje.

-Z jakiej to okazji ? 

-Mieliśmy pogadać 

-No dobra - wymusiłam uśmiech 

-Masz wino ? 

-Coś się znajdzie

-To daj czerwone jak masz

-Mam - nakryłam do stołu, ale na dworze, postawiłam wino, świeczki i czekałam na Marco. Za chwile przyszedł z pyszne wyglądającymi kurczakiem, usiadł obok mnie i nalał wina.

-Smacznego 

-Dziękuje - uśmiechnęłam się. Zjedliśmy w miłej atmosferze, a potem usiedliśmy na ławeczce i gadaliśmy.

-Jak Ci się podoba w Dortmundzie ? 

-Tak samo jak 3 lata temu 

-Tylko, że wtedy wyjechałaś 

-Na razie tu zostaje i nigdzie się nie wybieram. 

-Mogę o coś spytać ? 

-Tak, Sophie jest Twoją córką 

-Czemu mi nie powiedziałaś i czemu wyjechałaś ? 

-Nie chciałam Ci psuć kariery, Ty dopiero zaczynałeś, byliśmy młodzi

-Zakochałem się w Tobie, wiesz jak się poczułem jak wyjechałaś ? 

-Dla mnie to też było trudne, ale zrozum jak bym została to wszystko bym zepsuła 

-Dziewczyno nic byś nie zepsuła, zrobiłbym dla Ciebie wszystko 

-No właśnie, zrobiłbyś wszystko. Dziecko to duża odpowiedzialność, nie chciałam, żebyś poświęcał karierę 

-A zapytałaś mnie o zdanie ? Przez ostatnie trzy lata nie wiedziałem, że mam córkę. Powiedziałabyś mi w  ogóle gdyby nie ten mecz w Berlinie ? 

-Chciałam Ci powiedzieć, od początku to było dla mnie trudne, ale zrobiłam to. Przed meczem też chciałam Cię poinformować, ale wtedy byś go zawalił.

-Emma powiedź prawdę o co chodzi i nie pytam teraz o to czemu nie chciałaś powiedzieć mi przed meczem. Czemu wyjechałaś, ale tak na prawdę

-Nie chciałam Ci psuć kariery, powiedziałam już

-A ten drugi trochę mniej ważny powód

-Nie chciałam, żeby ktoś pomyślał, że łapie Cię na dziecko

-Czy Ty słyszysz samą siebie ? 

-Dobrze wiesz o co mi chodzi 

-Chodź tu - rozłożył ramiona, a ja się w niego wtuliłam - chce, żeby Sophie wiedziała, że jestem jej ojcem

-Okey, chodź wracamy do domu, bo zimno 

-To chodźmy - weszliśmy do salonu, usiedliśmy na kanapie i popijaliśmy wino. - Em ja będę już jechał 

-Przecież piłeś 

-Faktycznie

-Zostań, a potem zamówię Ci taksówkę 

-Skoro chcesz - zaśmiał się

-Co robiłeś przez ostatnie 3 lata ? 

-Dom, treningi, mecze i tak w kółko

-A dużo ? No wiesz 

-Żadnej, nie miałem żadnej dziewczyny 

-Jak to możliwe ? Marco Reus, który może mieć każdą, a nie ma żadnej 

-A może on chce mieć jedną ? 

-No to ona musi być ogromną szczęściarą 

-Nie domyślasz się kim jest ta szczęściara ?

-Domyślam się

-Mam Ci odpowiedzieć na to pytanie ? 

-Na razie zostawmy to bez odpowiedzi 

-Ok, ale ja będziesz chciała znać odpowiedź to daj znać 

-Na pewno -uśmiechnęłam się - może obejrzymy jakiś film ? 

-Dobry pomysł - włączyliśmy sobie "Kac Vegas" i przykryliśmy się kocykiem

* Marco * 

Miałem wyłączyć już film, bo się skończył, ale nie mogłem wstać, bo Emma usnęła z głową na moich kolanach. Odkryłem ją, delikatnie wziąłem na ręce i zaniosłem do sypialni, zajrzałem jeszcze do Sophie, a potem położyłem się obok Clark i usnąłem przytulony do niej. 

~Next Day~

Obudziłem się pierwszy i przyglądałem się jeszcze śpiącej Emmie. Po jakimś czasie stwierdziłem, że jakby nasza córka teraz weszła to wyszłoby trochę głupio. Wstałem i po cichu poszedłem do kuchni, gdzie zrobiłem śniadanie, za kilka minut na dół zeszła zaspana Sophie.

-A gdzie Mama ? 

-Mama jeszcze śpi - uśmiechnąłem się 

-Zlobisz mi śniadanko ?

-Już zrobiłem - wziąłem ją na ręce i posadziłem na krześle 

-Tez będziesz jadł ? 

-Wiesz co ja poczekam na Mamę, żeby nie było jej przykro.

-No dobla 

* Emma *

Obudziłam się w swoim łóżku, chociaż nie pamiętam, żebym się do niego kładła, a na dodatek miałam na sobie wczorajsze ciuchy. Zeszłam na dół, a w kuchni stół nakryty, Sophie je śniadanie, Marco ją karmi, z boku wyglądało to trochę jak taka szczęśliwa rodzinka, ale rzeczywistość bywa myląca.

-Cześć - dosiadłam się do nich 

-Mama a wies, ze wujek zlobił mi kanapki

-I co smakowały Ci ?

-Baldzo, są takie doble jak Twoje

-Miło mi - zaśmiał się chłopak

-Marco masz zegarek ? Która jest godzina ? 

-9:38

-A, o której mamy być na stadionie ? 

-O 11

-No pięknie

-Zdążymy, Ty idź się szykuj, a ja odwiozą małą do opiekunki i po Ciebie wrócę 

-No tak tylko, że ja będę dłużej na stadionie niż Ty 

-Dzisiaj jest przecież ostatni trening, więc Ty i tak musisz oddać nasze opinie, jakieś papiery i już 

-Faktycznie to już dzisiaj - poszłam z córką na górę, ubrałam ją i Marco pojechał z nią do opiekunki. Ja wzięłam szybki prysznic, wysuszyłam włosy, które spięłam w wysokiego koka i wybrałam jakieś byle jakie ciuchy z szafy. 

-Gotowa ? - do łazienki wszedł blondyn

-Jeszcze tylko się umaluje - musnęłam rzęsy tuszem

-To pośpiesz się 

-Nie marudź - zaśmiałam się. Wyszliśmy z mojego domu, wsiedliśmy do samochodu i udaliśmy się na stadion. Jak dojechaliśmy to okazało się, że wszyscy piłkarze czekają na parkingu, to teraz zaczną się ploty. 

-A co Wy tak razem ? 

-Nie wolno ?

-Wolno, wolno 

-Em robisz dzisiaj grilla 

-Czemu ja ?! 

-Tak wyszło 

-Ok, to bądźcie o 20. Adres znacie

-Chodźmy już - wszyscy weszliśmy na Idune, ale chłopcy poszli do szatni, a ja do gabinetu 

*****

Tak jak obiecałam dodaje dzisiaj rozdział :D Mam nadzieje, że Wam się spodoba. Następny w piątek. Zapraszam też na drugiego bloga :* Pozdrawiam Zuza